Raadselachtig rapport ING over beïnvloedbaarheid van onze opinie inzake een basisinkomen

Het "Economisch bureau" van de ING bank wilde weten hoe Nederland denkt over "het concept basisinkomen". Waarom precies daarover en bijvoorbeeld niet over 'het concept afschaffing dividendbelasting', of 'het concept optrekking van het lage BTW-tarief', of over een ander economisch thema dat de gemoederen bezig houdt? We weten het niet, want de ING heeft deze bijzondere keuze niet nader toegelicht.

Eén ding weten we wel, namelijk dat men in de boezem van de ING dit een belangrijk item moet vinden, want men is daar niet gewend om geld over de balk te smijten. Integendeel; er zijn al heel wat banen geschrapt, niet uit geldgebrek, maar omdat ze door nieuwe automatisering konden worden vervangen.

Opmerkelijk is, dat de ING mensen naar hun mening vraagt over iets dat helemaal niet bestaat, namelijk "het" concept basisinkomen. Het begrip basisinkomen wordt op allerlei manieren ingevuld. Er is helemaal geen eenduidige definitie die door iedereen wordt gehanteerd.

Dat was voor de ING geen probleem, integendeel. Het maakte het alleen maar makkelijker om het resultaat op te halen dat gewenst werd.
Want wat blijkt?

Mensen zijn in meerderheid voor een basisinkomen, totdat de ING hen gaat uitleggen wat het basisinkomen -volgens de ING- inhoudt. En ze zijn er zelfs in meerderheid tegen zodra de ING hen heeft uitgelegd wat het hen -volgens de ING- allemaal gaat kosten. Wat het onderzoek dus vooral aantoont is dat de gemiddelde Nederlander makkelijk te bewegen valt om zich te keren tegen invoering van een basisinkomen. Genoeg dus over dat zogenaamde 'onderzoek' van de ING.

Interessanter is de vraag waarom de ING op deze manier probeert om stemming te maken tegen invoering van een basisinkomen. Antwoord op die vraag krijgen we natuurlijk niet, dus het blijft speculeren. Denkt de ING als bedrijf schade te gaan ondervinden van een basisinkomen, bijvoorbeeld als dat basisinkomen via een overheidsbank zou worden uitbetaald en mensen in meerderheid via die overheidsbank ook hun andere bankzaken zouden gaan doen?

Denkt de ING dat zijn meest vermogende klanten zich zorgen maken, vanuit de gedachte dat zij de rekening moeten gaan betalen? En denkt de ING deze klanten aan zich te binden door namens hen maar vast vroegtijdig ten strijde te trekken tegen een basisinkomen?

Of klotst het geld inmiddels toch zo hoog tegen de wanden van de directiekamer, dat een deel daarvan wel kan worden uitgegeven aan een onzin-onderzoek?

Zou allemaal kunnen.

Tenslotte kunnen we deze actie ook positief duiden: kennelijk is het percentage Nederlanders dat inmiddels gecharmeerd is geraakt van het idee zo groot, dat het gevaarlijk dicht in de buurt van een meerderheid begint te komen.